Kort geding in verband met laster
Vandaag, 3 juli 2025, doet de rechter uitspraak. Hieronder mijn impressie van de zaak (eerder verschenen op SubStack).
De foto is van het plein voor de Amsterdamse rechtbank. Een gigantisch beeld. Vaag figuur op schoenen voor lange afstandswandelingen. Ik vind het wel mooier dan dat reusachtige impressionistische beeld “Moments Contained” voor het Centraal Station van Rotterdam. Ik bedoel die jonge vrouw met een huidskleur en overgewicht met de handen in de zakken van haar jogging broek.
De afgelopen 12 jaar had ik al heel wat keren rechtbankzittingen bijgewoond, maar dit was de eerste keer dat ik beslist niet aan de kant van de gedaagde stond.
Het was een kort geding en de gedaagde was een persoon die voor de rechter moest verschijnen vanwege ‘smaad of laster’. Dat ‘of’ betekent hier dus dat eigenlijk ook aan de rechter gevraagd wordt welke van die twee soorten delicten hier aan de orde was. Deze persoon was heel gericht op Linkedin te keer gegaan tegen de strijdster voor bescherming van vrouwenrechten, Coach Caroline.
Ander sociaal medium
LInkedin zou je kunnen aanduiden als sociaal medium, maar het verschilt sterk van X, Instagram, Facebook of Bluesky. Dit platform wordt vooral gebruikt door werknemers en zelfstandigen om hun (arbeids)marktpositie te ondersteunen. Er worden ook wel allerlei meningen op gepubliceerd maar die hebben normaal gesproken altijd een vrij directe relatie met de diensten die verleend worden door de betreffende werknemer of zelfstandige.
Er valt heel veel inhoudelijks te zeggen over het betreffende stuk laster zelf, maar tijdens de zitting sprong een aspect er heel duidelijk uit. Het vatte eigenlijk de insteek van deze activisten samen.
Aanval op de goede naam van een persoon
Als ultieme bewijs van het als persoon niet deugen van Caroline Franssen werd verwezen naar het feit dat wanneer een ernstig gender-verward persoon zich bij Franssen meldt voor begeleiding, zij die persoon doorverwijst naar een psychiater. Zij is zelf geen psychiater of psychologe en is vooral deskundig en succesvol bezig met groepen; Met name in zogenaamde ‘familieopstellingen’.
Ter zitting viel ik bijna van mijn stoel omdat niet alleen de gedaagde maar ook zijn of haar advocaat dit als een volkomen vanzelfsprekende denkwijze presenteerde: welke activist, jurist of rechter zou dit gedrag van Franssen nu niet beschouwen als haatdragend?
Haat die volgens de gedaagde zelfs in verband gebracht kan worden met stijging van zelfmoord onder genderverwarden! Iets dat overigens een leugen is.
Een van de meest leugenachtige eigenlijk uit die wereld der antifa’s. (TERFs, politiehonden en Stalin: hier meer over die antifa’s die ik liefst aanduid als ‘uitgesproken communisten met een vleugje nihilisme’).
Gezond verstand
Een onthutsende en leerzame scène volgde na de eigenlijke zitting.
Alle stoelen in het zaaltje waren bezet. Vanuit de rechter en griffier gezien zat de gedaagde links en Caroline rechts. Op een na zaten alle fans van Caroline ook rechts en alle fans van de gedaagde aan de andere kant. De uitzondering aan de linkerkant was ik. Door mijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukking hadden de mensen naast me in de gaten gekregen dat ik andere opvattingen had dan zij.
Enkele van hen waren daardoor geschokt!
Ze hadden vlak bij iemand met gezond verstand gezeten: dat was eng!
Vonnis
Mij bekroop aanvankelijk de angst dat de rechter het belang van deze zaak nogal onderschatte.
Gelukkig werd de kans dat Franssen in het gelijk wordt gesteld tijdens de zitting echter fors verhoogd. Dankzij beide advocaten.
Zij had een uitstekende advocaat en de gedaagde had een advocaat die onvoorstelbaar weinig affiniteit met rechtspraak en wetgeving toonde.
Nog net niet letterlijk zei hij op een gegeven moment dat zijn cliënt “niet bezig was met een heksenjacht want zij begint steeds met haar mening te geven. Soms zelfs met opsommingstekens”.