Mensen zijn zoogdieren, maar heel anders dan alle andere
Toen ik vernam dat de genderkritische organisatie Provrouw in haar manifest het recht op het doormaken van puberteit had opgenomen, wist ik onmiddellijk dat dit een belangrijk punt was in de strijd tegen de transgender-ideologie.
Ik begreep op dat moment nog niet waarom dat het belangrijkste issue is voor iedereen die de menselijke beschaving een goed hart toedraagt.
Dat komt op u wellicht hoogdravend over of zelfs gemeen, dus ik doe hieronder mijn best om precies aan te geven wat ik er mee bedoel.
Puberteit bij dieren?
Bij mezelf drong het pas echt goed door toen ik me af ging vragen hoe je het verschil tussen menselijke en dierlijke puberteit moet duiden.
Wanneer je middels een of andere vorm van kunstmatige ‘intelligentie’ zoekt op die vraag, vallen ineens een aantal zaken op hun plaats.
De door absurd snelle algoritme-bouwsels domweg bij elkaar geschraapte “berg van kennis”, sluit af met de idiote conclusie (!) dat dieren – met name zoogdieren – ook puberteit kennen. Wanneer je de voorbeelden bekijkt die die conclusie zouden ondersteunen, blijkt dat de berg doelt op de overgang van afhankelijk jong naar zelfstandig volwassen dier.
Bij geen enkele diersoort komt echter ooit iets voor dat ook maar in de verste verte lijkt op menselijke verwarring over volwassen man of volwassen vrouw worden.
De jonge dieren worden zelfstandig ten opzichte van de volwassen dieren – bij zoogdieren vanzelfsprekend met name het moederdier- maar ze worden ook geslachtsrijp.
En nooit voelt een enkel dier dat volwassen wordt, enige twijfel over welke sekse het heeft. Evenmin voelt een enkel dier zich ooit seksueel ‘aangetrokken’ tot een exemplaar van hetzelfde geslacht.
Aangetrokken natuurlijk tussen aanhalingstekens. Je kunt immers best zeggen dat motten worden aangetrokken door gloeilampen, maar dat is echt iets heel anders dan aantrekkingskracht tussen mensen.
Homoseksuele dieren?
Homoseksueel gedrag komt ook bij andere zoogdiersoorten voor, maar heeft daar altijd een link met dominantie.
Een steeds groter deel van mijn tijd voor de treurbuis zit tegenwoordig in programma’s over verzorging en gedrag van dieren. In dierentuinen vooral die de afgelopen decennia totaal anders zijn geworden dan daarvoor.
Heel recent zag ik een item over een zebra die werd toegevoegd aan een kleine groep van uitsluitend vrouwelijke zebra’s. Een ervan was duidelijk de baas. De nieuwe zebra was ook een wijfje. Ondanks of dankzij haar jeugd kende ze heel weinig angst voor het dominante wijfje. Er volgde geen keiharde strijd, geen gevecht dat bij deze diersoort soms zelfs de dood tot gevolg heeft, maar er was wel strijd om de dominantie. In het kader daarvan besprong het jonge dier het oudere wijfje op een gegeven moment van achteren. Je ziet het ook wel eens in een wei met louter koeien.
Dominantie, verkrachting en beschaving
Heeft seksuele interactie altijd een aspect van dominantie? Bij dieren is daarover geen twijfel mogelijk. Ook niet bij die enkele soorten waar de vrouwtjesdieren dominant zijn, soms zelfs lichamelijk groter.
Maar bij mensen? Dat is best een lastige vraag.
In een menselijke beschaving die die naam waardig is, beslist een vrouw zelf en individueel over de vraag of ze wel of niet seks wil met iemand. Wanneer dat niet het geval is, spreken we van verkrachting.
Een zeker niveau van beschaving is onmisbaar om het aantal verkrachtingen laag te houden om de eenvoudige reden dat mannen sterker zijn dan vrouwen. Aanzienlijk sterker.
Een goede cursus voor zelfverdediging van vrouwen is er niet op gericht om hen even sterk of sterker te maken dan mannen, maar om zelfvertrouwen en waakzaamheid te vergroten, niet te verstijven en vooral: wel een keel op te zetten. Gericht op het vergroten van de kans dat er hulp komt. Van andere vrouwen, maar eigenlijk toch wel liever van beschaafde mannen.
In samenlevingen die het predicaat beschaafd beslist niet verdienen is die verdomde male-bonding zo sterk dat de mannen de facto samenspannen tegen vrouwen en kinderen.
De meest weerzinwekkende manier waarop in de geschiedenis van de mensheid ooit geëxpliciteerd werd dat mannen de totale beschikking hebben over de lichamen van vrouwen, kinderen en slaven, staat op naam van Ayatollah Khomeini. Zijn opvolger Khamenei heeft hiervan geen afstand genomen.
De Fransen zijn beslist medeverantwoordelijk voor het aan de macht komen van deze mannen in Perzië/Iran. Echter: het langst lopende ideologische en gewelddadige conflict in de geschiedenis van de mensheid woedt al sinds de 7e eeuw na Christus.
Die eerste eeuw van het mohammedanisme kwam een kleine 1000 jaar voor de Franse Revolutie, het Europese kolonialisme en het ontstaan van de Verenigde Staten.
Maar dat terzijde.
Gezond verstand
Vrouwen die zich identificeren als man en mannen bij urinoirs gaan beloeren, moeten er op rekenen dat een man zijn pisstraal op hun kleding richt of in het meest uit de hand lopende geval een harde duw of een draai om haar oren krijgt.
Mannelijke verkrachters en moordenaars die zich naar de vrouwengevangenis proberen te identificeren en daar zelfs in slagen dankzij de niet aflatende strijd tegen gezond verstand, vormen het ultieme spiegelbeeld.
Iets anders geformuleerd: we staan voor het enorme probleem dat het geschifte beleid om vrouwen in mannen gevangenissen te laten werken en mannen in vrouwengevangenissen, nog steeds op grote schaal omarmd wordt in politieke, journalistieke, juridische en universitaire kringen. Ik vrees dat onder gewone burgers ook al een op de drie zo fanatiek het gezond verstand afwijst.
Die heel andere puberteit bij onze soort
Tijd om terug te keren naar de kern van mijn betoog: die bijzondere puberteit bij mensen.
Tussen de regels door was het hierboven al te lezen: er wordt zo weinig stilgestaan bij de betekenis van de menselijke puberteit en de verschillende betekenis van puberteit voor jongens en meisjes.
Enige tijd geleden kwam dat laatste ter sprake in een gesprek dat ik had met een verstandige moeder van een jongen en een meisje van rond de 11 jaar. Mijn uitspraak dat de overgang van meisje naar vrouw veel ingrijpender is dan die van jongen naar man, verbaasde haar. Haar verbazing verbaasde mij.
Er is die link met dat totaal uit de bocht vliegen van die feministische golf van de jaren ‘70. De strijd voor gelijke (en eigen!) rechten voor vrouwen werd een strijd voor gelijkHEID. Het willen ontkennen van de verschillen tussen mannen en vrouwen.
Het idee dat mannen de deur niet meer moesten open houden voor vrouwen was hooguit ergerlijk. De suggestie dat alles wat riekt naar mannelijkheid giftig is, was pijnlijker.
Nog honderd keer pijnlijker was dat toenmalige totalitaire strijdpunt ‘7-uren dag’; in willen grijpen in de onderlinge taakverdeling van elk stel.
Je identificeren als weigeraar mens te zijn of volwassen te worden
Dat je als jong mens KUNT NADENKEN over wat het betekent om een volwassene te worden en tot een van de twee seksen te behoren, is DE VLOEK EN DE ZEGEN van de menselijke puberteit.
Het teloorgaan van eigen sportcompetities voor vrouwen, de onveiligheid in vrouwengevangenissen, ja zelfs het snijden in gezonde lichamen van jongens en meisjes is mijns inziens niet het meest weerzinwekkende van de transgender ideologie; Dat is het blokkeren van de puberteit.
P.S.:
Het meest misdadige aspect was voor de wederkomst van Trump in het Witte Huis vooral in de VS aan de orde: inspanningen om verwarde kinderen aan de ouderlijke macht te onttrekken.
Dat is ook waar de afbeelding boven dit stuk naar verwijst.